Türk Medeni Kanunu‘na göre araziler tapu kütüğüne bir hakkın işlenebilmesi için esas ve şekil bakımından bazı özelliklerin sağlanması gerekir. Üst hakkı, geçit hakkı, kaynak hakkı gibi bazı haklar taşınmaz üzerinde kurulmuş haklardır. Bu haklar taşınmaz üzerinde bağımsız ve sürekli olarak kurulur. Bazı durumlarda haklar bir taşınmaz üzerinde belirli bir süre için kurulmuş olabilir. Böyle durumlarda sürenin bitimi ile terkin, mahkeme kararı veya sözleşmeye konu olan taşınmazın fiziki olarak ortadan kalkması ile sona erebilir.
Örneğin bir hak ilgilisine 30 yıl süre ile verilmiş olabilir. 30 yıllık sürenin bitimi ardından bu hakkın ilgilisine sağladığı haklar ve yükümlülükler ortadan kalkar. 30 yıllık süre ise; süreklilik esasına göre tesis edilmiş olmasını ifade eder. Bir yandan da bir hak süreye bağlı olmaksızın tesis edilebilir. Süresiz tesis edilen hak da süreklilik esasını ifade eder.
Başka bir örnekte ise; bir apartman dairesine bağlı olarak ortaya çıkan hak; apartman dairesinin bağlı olduğu binanın yıkılması ile sona erer.
Hakkın bitimi halinde kayıtlı olduğu sicildeki ilgili sayfa kapatılır ve kayda ilişkin hak ve yükümlülükler de hukuk düzeninde ortadan kalkar.
Taşınmazlara ilişkin şekil şartı da; hakkın resmi senet ile kayıt altına alınmasıdır. Resmi senet şekil şartına uymayan hak, hukuk düzeninde batıldır.
